Występują na dalekiej północy za kołem podbiegunowym, a nawet tam trudno je spotkać. Tym bardziej dziwi fakt, że lis polarny był widziany w naszej okolicy. Zwierzę spacerowało przy drodze wojewódzkiej nr 442 między Jastrzębnikami a Pamięcinem.
| Źródło: national-geographic.pl, foto: faktykaliskie.pl
Na co dzień żyje na biegunie, był widziany pod Kaliszem (video)
Lisa na swej drodze spotkał Czytelnik http://www.faktykaliskie.pl/ a całe zdarzenie zarejestrowała kamera samochodowa. Do bliskiego spotkania z puchatym zwierzęciem doszło 6 stycznia na drodze wojewódzkiej nr 442 między Jastrzębnikami a Pamięcinem. Niewielkie zwierze o śnieżno- białym futrze stało na środku drogi. Gdy lis zobaczył nadjeżdżające nieśpiesznym krokiem ustąpił mu drogi.
Lisy polarne to zwierzęta, które występują na kole podbiegunowym. Są bardzo wytrzymałe na niskie temperatury i zdolne przemierzać spore odległości, nawet przy temperaturze -70 stopni. Dzięki białemu ubarwieniu są niemal niewidoczne, gdy przemieszczają się wśród lodowych pól. Jednak gdy przychodzi wiosna, zmieniają ubarwienie na jasnobrązowe. Nie zapada on w sen zimowy, w porównaniu z lisem rudym ma znacznie krótsze łapy i pysk, mniejsze uszy i krótszy, choć piękny i puchaty ogon. Cały jest też wyraźnie mniejszy, wysokości zaledwie 30 cm w kłębie, waży od 2,5 do 6 kg. Lisy prawie nie mają naturalnych wrogów, prócz polującego na nie człowieka. W części kanadyjskiej tundry ich konkurentem jest lis rudy, którego zasięg częściowo się tu pokrywa. Na niektórych terenach zagraża im także wilk. Największym jednak przeciwnikiem jest głód.
Lisy polarne to zwierzęta, które występują na kole podbiegunowym. Są bardzo wytrzymałe na niskie temperatury i zdolne przemierzać spore odległości, nawet przy temperaturze -70 stopni. Dzięki białemu ubarwieniu są niemal niewidoczne, gdy przemieszczają się wśród lodowych pól. Jednak gdy przychodzi wiosna, zmieniają ubarwienie na jasnobrązowe. Nie zapada on w sen zimowy, w porównaniu z lisem rudym ma znacznie krótsze łapy i pysk, mniejsze uszy i krótszy, choć piękny i puchaty ogon. Cały jest też wyraźnie mniejszy, wysokości zaledwie 30 cm w kłębie, waży od 2,5 do 6 kg. Lisy prawie nie mają naturalnych wrogów, prócz polującego na nie człowieka. W części kanadyjskiej tundry ich konkurentem jest lis rudy, którego zasięg częściowo się tu pokrywa. Na niektórych terenach zagraża im także wilk. Największym jednak przeciwnikiem jest głód.
Napisz komentarz
Komentujesz jako: Gość Facebook Zaloguj