Jan Kempiński ,,Błysk" zasłynął spektakularnymi akcjami w okolicach Ostrowa, gdzie napadał na posterunki MO i UB.
Bohaterowie regionu ostrowskiego: Jan ,,Błysk" Kempiński
Jan Kempiński urodził się w Jaskółkach k. Ostrowa Wlkp. 4 lutego 1921 roku. Po wybuchu II wojny światowej znalazł się w szeregach Związku Walki Zbrojnej. Po różnych perypetiach trafił w Góry Świętokrzyskie, a potem na Lubelszczyznę. Jego oddział toczył boje z wojskami niemieckimi, wysadzał pociągi, likwidował zdrajców. Wraz z wkraczającą na polskie ziemie Armią Czerwoną rozbił jeden z niemieckich pułków.
Po zakończeniu wojny w 1945 roku zorganizował oddział partyzancki w ramach Wielkopolskiej Samodzielnej Grupy Ochotniczej Warta. Działał głównie w okolicach Raszkowa, gdzie napadał na państwowe zakłady i wojskowe konwoje. Przeprowadził szereg udanych akcji przeciwko komunistycznemu aparatowi terroru- jego oddział rozbijał posterunki MO i UB w Koźmińcu, Odolanowie, Dobrzycy i Sulmierzycach. W nocy z 6 na 7 października 1945 roku w Krzywosądowie jego oddział zatrzymał samochód z trzema działaczami PPR z Ostrowa Wielkopolskiego, których po przesłuchaniu rozstrzelano w okolicach leśniczówki w Korytach. Brał udział w uwolnieniu więźniów z Kielc, wraz z dwoma ludźmi rozbroił 70 żołnierzy niemieckich, za co otrzymał Krzyż Walecznych. Jako dowódca plutonu z 30 ludźmi rozbił pacyfikacje w Górach Świętokrzyskich, za co otrzymał Order Virtuti Militari V klasy i został przeniesiony do Wyższej Szkoły Wojskowej (podchorążówka) na Lubelszczyźnie. Uwolnił więźniów z „Zamku Lubelskiego”, za co otrzymał Krzyż Walecznych. Podjął próbę odbicia działaczy AK z więzienia w Krotoszynie. Wraz z garstką ludzi rozbił obławę UB-ecką przeganiając kilkudziesięciu funkcjonariuszy w okolicach Pogrzybowa.
Oddział ,,Błyska" został rozbity podczas akcji na mleczarnię w Odolanowie. Po drodze ludzie ,,Błyska" zlikwidowali miejscowy posterunek MO, nie wiedzieli, że o całej akcji wie NKWD, które przygotowało zasadzkę. Kempiński wyjechał wtedy do Krosna Odrzańskiego, gdzie był anonimowy. Powrócił do Poznania w grudniu 1945 roku, gdzie w pobliżu Parku Wilsona został aresztowany. Zdradził go prawdopodobnie jeden z podwładnych. Działalność partyzancka na terenie Inspektoratu Ostrowskiego trwała do połowy 1946. Ostatnia potyczka miała miejsce pod Benicami.
Jan Kempiński po ponad półrocznym przetrzymywaniu przez poznański UB, wiosną 1946 roku został skazany na karę śmierci, wyrok wykonano 21 czerwca. 22 września 1994 roku Sąd Wojewódzki w Poznaniu wyrok na Kempińskim uznał za nieważny. „Błysk” został pośmiertnie zrehabilitowany.
Po zakończeniu wojny w 1945 roku zorganizował oddział partyzancki w ramach Wielkopolskiej Samodzielnej Grupy Ochotniczej Warta. Działał głównie w okolicach Raszkowa, gdzie napadał na państwowe zakłady i wojskowe konwoje. Przeprowadził szereg udanych akcji przeciwko komunistycznemu aparatowi terroru- jego oddział rozbijał posterunki MO i UB w Koźmińcu, Odolanowie, Dobrzycy i Sulmierzycach. W nocy z 6 na 7 października 1945 roku w Krzywosądowie jego oddział zatrzymał samochód z trzema działaczami PPR z Ostrowa Wielkopolskiego, których po przesłuchaniu rozstrzelano w okolicach leśniczówki w Korytach. Brał udział w uwolnieniu więźniów z Kielc, wraz z dwoma ludźmi rozbroił 70 żołnierzy niemieckich, za co otrzymał Krzyż Walecznych. Jako dowódca plutonu z 30 ludźmi rozbił pacyfikacje w Górach Świętokrzyskich, za co otrzymał Order Virtuti Militari V klasy i został przeniesiony do Wyższej Szkoły Wojskowej (podchorążówka) na Lubelszczyźnie. Uwolnił więźniów z „Zamku Lubelskiego”, za co otrzymał Krzyż Walecznych. Podjął próbę odbicia działaczy AK z więzienia w Krotoszynie. Wraz z garstką ludzi rozbił obławę UB-ecką przeganiając kilkudziesięciu funkcjonariuszy w okolicach Pogrzybowa.
Oddział ,,Błyska" został rozbity podczas akcji na mleczarnię w Odolanowie. Po drodze ludzie ,,Błyska" zlikwidowali miejscowy posterunek MO, nie wiedzieli, że o całej akcji wie NKWD, które przygotowało zasadzkę. Kempiński wyjechał wtedy do Krosna Odrzańskiego, gdzie był anonimowy. Powrócił do Poznania w grudniu 1945 roku, gdzie w pobliżu Parku Wilsona został aresztowany. Zdradził go prawdopodobnie jeden z podwładnych. Działalność partyzancka na terenie Inspektoratu Ostrowskiego trwała do połowy 1946. Ostatnia potyczka miała miejsce pod Benicami.
Jan Kempiński po ponad półrocznym przetrzymywaniu przez poznański UB, wiosną 1946 roku został skazany na karę śmierci, wyrok wykonano 21 czerwca. 22 września 1994 roku Sąd Wojewódzki w Poznaniu wyrok na Kempińskim uznał za nieważny. „Błysk” został pośmiertnie zrehabilitowany.
Napisz komentarz
Komentujesz jako: Gość Facebook Zaloguj