71 lat temu zakończyła się heroiczna walka

Przedstawiciele Komendy Głównej AK podpisali w kwaterze SS-Obergruppenfuhrera Ericha von dem Bacha w Ożarowie akt kapitulacji Powstania Warszawskiego. Powstanie to było największym zrywem niepodległościowym Armii Krajowej i największą akcją zbrojną podziemia w Europie okupowanej przez Niemców. Planowane na kilka dni, trwało ponad dwa miesiące. Kapitulacja była koniecznością, ponieważ nie było amunicji i żywności, nie było też pomocy zbrojnej. Armia Czerwona zatrzymała się na przedpolach stolicy. Porozumienie kapitulacyjne zakładało, że żołnierze Armii Krajowej mieli zdać broń i być traktowani jak jeńcy wojenni. Po upadku powstania ludność cywilna została wywieziona do obozów lub do miast i miasteczek na terenie Generalnej Guberni.

Do dzisiaj w Warszawie powstały 22 tablice pamiątkowe i betonowe płyty pokazujące przebieg murów warszawskiego getta na Woli i w Śródmieściu. Są miejsca, gdzie wciąż można zatrzymać się na chwilę i pomyśleć o ludziach, którzy walczyli, niektóre nawet w nienaruszonym stanie (ściana przy Hali Mirowskiej gdzie Niemcy rozstrzelali 510 Polaków), są tam ślady po licznych kulach. Czy fragmenty ocalałego muru getta przy ulicach Złotej 62, Siennej 55 i Waliców 11. Na skrzyżowaniu ulicy Chłodnej z Żelazną znajduje się artystyczna instalacja upamiętniająca drewnianą kładkę łączącą tzw. duże i małe getto warszawskie, podświetlana nocą. Na specjalnych ekranach zawieszonych na słupach wyświetlane są cienie symbolizujące przechodzących. A w urządzeniach wmontowanych w słupy można przez wizjery zobaczyć ciekawe fotografie getta z lat okupacji.