Na budowie obwodnicy Ostrowa odkryto grodzisko z XI wieku, które najprawdopodbniej nie było stałą osadą, a miejscem czasowego pobytu ówczesnych tubylców.
Średniowieczna osada na drodze obwodnicy
Archeolodzy, którzy pracują na docinku przy ul. Kaliskiej (naprzeciwko galerii Ostrovia) odkryli pozostałości grodziska. Prace mają jednak charakter dokumentacyjny (zbiór i katalogowanie artefaktów) i nie powinny wpłynać na tempo prac. Wykonawca zapowiadał zresztą dziś, że czteropasmówka od węzła do Ostrowa powinna być w tym roku ukończona. Badania przy drodze krajowej nr 25 zleciła Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Poznaniu.
Już na zakończeniu pierwszego odcinka obwodnicy archeolodzy odkryli część grodziska. Było to blisko 40 cennych historycznych obiektów, które znaleźli archeolodzy podczas prac wykopaliskowych. Prowadzone przy drodze krajowej nr 25, na odcinku Ostrów - Kalisz przy ulicy Kaliskiej. Były to przede wszystkim fragmenty zwierzęcych kości i naczyń ceramicznych. Odkryto też kilka szczątków budynków i palenisk z okresu wczesnego średniowiecza.
To trzeci etap prac archeologicznych. Pierwsze prace archeologiczne w Ostrowie prowadzone były w 2008 roku. Wtedy odkryto m.in. grodzisko z VII wieku
Wkrótce więcej informacji, gdyż na węźle w miejscowości Wtórek odkryto osadę celtycką.
Czym jest Grodzisko? Wikipedia tłumaczy:
Grodzisko, grodziszcze, horodyszcze – pozostałość po grodzie albo osadzie obronnej w postaci kolistego (w podstawie) lub wielobocznego wzniesienia, zazwyczaj z zachowanymi śladami wałów drewniano-ziemnych. Na terenie dzisiejszej Polski grody budowane były w dwóch okresach: w późnej epoce brązu i wczesnej epoki żelaza (czasy kultury łużyckiej i kultury pomorskiej) oraz w okresie wczesnego średniowiecza (od VII-VIII w. n.e.).
Na terenie Polski zachowało się około 1500 grodzisk. Poddane są ochronie prawnej na mocy wpisu do rejestru zabytków, jednak wiele niszczonych jest systematyczną orką, wybieraniem piasku lub jest rozkopywanych przez tzw. poszukiwaczy skarbów posługujących się wykrywaczami metali. Grodziska wyróżniają się w terenie w formie widocznego do dziś obrysu wałów lub fosy, albo nasypu w postaci stożka. W większości są wyłączone spod użytku rolnego lub ich powierzchnia jest zalesiona.
Lokalnie często określane są jako okopy, kopce, góry (np. lisie góry, szwedzkie góry) lub szańce (np. stare szańce, szwedzki szaniec), co zwykle błędnie wiąże ich funkcjonowanie z okresem późniejszym (np. potopem szwedzkim).
Grodziska wyróżniają się specyficzną florą, gdyż występują na nich często gatunki, które były uprawiane przed wiekami, tzw. relikty dawnych upraw.