W tym miejscu możemy się przenieść 650 lat wstecz, a mowa o Kościele św. Michała Archanioła i św. Marii Magdaleny w Domachowie. 

Najstarszy kościół drewniany tuż obok nas

Kościół św. Michała Archanioła i św. Marii Magdaleny w Domachowie jest rzymskokatolickim kościołem parafialnym zlokalizowanym w Domachowie w powiecie gostyńskim, w województwie wielkopolskim. Istniejący kościół został wpisany do rejestru zabytków 7 marca 1931 pod numerem 238.

Powstanie najstarszego kościoła

Parafia pw. św. Michała Archanioła według tradycji istniała już w roku 1256. Pierwotny kościół był drewniany i spłonął. Do niedawna uważano również, że obecna, również drewniana świątynia, została zbudowana w roku 1568.

Jednak, w następstwie dokonanych badań dendrochronologicznych ogłoszono w sierpniu 2019 roku, iż kościół został wybudowany w Domachowie 200 lat wcześniej tj. w latach 1368-1369 i stanowi najstarszą znaną na ziemiach polskich integralnie zachowaną świątynię drewnianą z oryginalną kompletną średniowieczną więźbą dachową storczykową.

Architektura kościoła

Kościół p.w. św. Michała Archanioła to budowla orientowana, drewniana, dwunawową konstrukcji mieszanej zrębowej i słupowo – ramowej. Prezbiterium jest wyraźnie węższe od nawy, połączone jest z zakrystią z roku 1775 oraz z kaplicą.

Kaplica niższa od prezbiterium posiada wieżyczkę z cebulastym hełmem i latarnią. Wzdłuż nawy głównej w roku 1930 dobudowana została nawa boczna otwarta do nawy głównej arkadami. W tym samym czasie od zachodu dobudowano czterokondygnacyjną wieżę z kruchtą i dwoma bocznymi przybudówkami.

Rozbudowa realizowana była według projektu architekta Lucjana Michałowskiego. Kościół przykrywa stromy dach dwukalenicowy, kryty gontem z czworoboczną wieżyczką na sygnaturkę zwieńczoną blaszanym hełmem cebulastym z latarnią.

Odkrycie cennych polichromii i konstrukcji wzmacniających

We wrześniu 2018 r. pod XVIII w. deskowaniem prezbiterium odkryto istnienie cennych polichromii i konstrukcji wzmacniających zrąb kościoła. Są to trzy warstwy malowideł: zasadnicza na zrębie – tzw. Biblia Pauperum Domachovensis pochodzi najprawdopodobniej z przełomu XVI i XVII w. oraz częściowo widoczne malunki z początkowego okresu istnienia świątyni o wyraźnych cechach gotyku i z tego samego okresu inskrypcje na belce tęczowej.

Najnowsza polichromia florystyczna z napisami łacińskimi z XVIII wieku zdobi elementy konstrukcji wzmacniającej ściany. Malunki pokrywają dużą część powierzchni bocznych prezbiterium i nawy głównej stanowiących obręb pierwotnej budowli.  

Najstarszy drewniany kościół i to, co dookoła niego

Przy kościele rośnie lipa o obwodzie około 400 cm. Obok świątyni umieszczony jest nagrobek księdza M. Kwapicha (ur. 29.8.1796, zm. 30.7.1864).