Słyszał głosy i zabił. Sąd Apelacyjny wydał wyrok

Dodał, że łódzki sąd w pełni podzielił wniosek prokuratora, uchylając i zmieniając wcześniejsze orzeczenie. Przyjął, że oskarżony dopuścił się zbrodni w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie.

Do zdarzenia doszło 15 stycznia 2017 roku na dworcu PKS w Kaliszu. 27-letni wówczas Adrian Sz. wyszedł rano z domu, w którym mieszkał ze swoją matką. Na ulicy wyrzucił klucze od mieszkania i portfel. Wcześniej wyjął z niego pieniądze, za które kupił nóż. Poszedł na dworzec. Odgarniającego śnieg pracownika, 59-letniego Krzysztofa M., zaszedł od tyłu. Zadał mu dwa ciosy nożem w szyję i plecy. Jeden z nich okazał się śmiertelny. Ranny mężczyzna zmarł po przewiezieniu do szpitala.

Adriana Sz. zatrzymano na miejscu zbrodni. Funkcjonariuszom powiedział, że jest chory na schizofrenię; zabić kazały mu głosy, które słyszał.

W trakcie pobytu w areszcie Sz. przeszedł obserwację psychiatryczną. Biegli stwierdzili, że poczytalność oskarżonego w chwili zdarzenia nie była ograniczona ani zniesiona. Stwierdzili, że ma osobowość schizoidalną, jednak nie jest chory na schizofrenię.

Zdaniem matki oskarżonego jej syn zabił, ponieważ jest chory psychicznie. Skarżył się, że słyszy głosy, których się boi. Znikał z domu na kilka godzin i nie pamiętał, co w tym czasie robił. Zaczął zachowywać się w sposób nienormalny.

Podczas śledztwa nie udało się poznać motywu działania Adriana Sz. Sąd wymierzył mu karę 25 lat więzienia. Podczas uzasadnienia wyroku sędzia powiedział, że motywem zabójstwa nie była choroba. Działanie oskarżonego miało charakter logiki przestępczej, a nie chorego człowieka.

Od wyroku odwołali się obrońca skazanego i prokurator.

Według prokuratora sąd popełnił błąd w ustaleniach motywu, który kierował oskarżonym. Jego zdaniem oskarżony działał z motywacją wskazującą na szczególne potępienie. Z kolei obrońca stwierdził, że są podstawy, żeby sądzić, że jest on niepoczytalny.

Sąd Apelacyjny w Łodzi uznał argumenty obu stron i sprawa wróciła do Kalisza. Proces został wznowiony w listopadzie 2018 r. Sprawa trafiła do sędziego, który zmarł. Dlatego trzeba było na nowo otworzyć przewód sądowy. Oskarżony został poddany badaniom przez dwa niezależne zespoły biegłych lekarzy różnych specjalności - psychiatrów, psychologów i neurologów.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy prokurator we wnioskach końcowych wniósł o wymierzenie kary dożywotniego pozbawienia wolności, zmiany kwalifikacji czynu i przyjęcie dodatkowo, że oskarżony działał z motywacją wskazującą na szczególne potępienie. Obrońca oskarżonego zawnioskował o najmniejszy wymiar kary, czyli 8 lat więzienia.

Sąd wymierzył karę 15 lat więzienia, niższą o 10 lat w odniesieniu do pierwszego wyroku. Nie podzielił stanowiska prokuratury, że można było oskarżonemu przypisać działanie w warunkach motywacji zasługującej na szczególne potępienie, skoro w toku śledztwa nie udało się jednoznacznie ustalić motywu działania.

Prokurator ponownie odwołał się od wyroku. "Stwierdził, że podnoszona przez niego argumentacja dotycząca działania w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie, jak i wymierzona kara nie odpowiadają społecznemu poczuciu sprawiedliwości" – powiedział w piątek prokurator Meler.

Sprawę rozpatrywał Sąd Apelacyjny w Łodzi, który skazał mężczyznę na dożywocie i nawiązkę na rzecz syna ofiary w wysokości 150 tys. zł.